Suprise: life

Daar zit je dan, afgestudeerd en benoemd tot Communicatieprofessional. De titel waar ik dag in en uit voor heb gezwoegd. Een moment waar ik vier jaar lang naar toe hebt gewerkt. Toch voelt het niet als verwacht. Trots ben ik zeker, maar ergens heb ik nu het gevoel ´is dit het leven?´ Werken, genieten. On repeat? Wellicht had ik het leven na de studie glansrijker ingebeeld. Als kind was ik altijd al bezig met mijn carriére en ambities. Ik wilde presteren, om een beter leven te hebben en eventueel mijn toekomstige kinderen naast de liefde de wereld te kunnen geven. In de realiteit is het anders en verschilt het leven totaal met mijn verwachtingen.

De toekomst. Iets waar ik vanaf de poppenhoek al op gefocust was. Ik speelde altijd de moeder(getrouwd met Ken), met een leuke en drukke baan(lees van stewardess tot docent Nederlands). En deze missie heb ik nooit laten varen. In mijn hart nam ik deze missie altijd met mij mee. Het zorgde er voor dat ik met alles wat ik deed tot het uiterste ging. Want ja, ik wilde een goede toekomst hebben en dan moet je inversteren in het leven. Studeren, mijn beste beentje voorzetten en het maximale uit het leven te halen. Enfin, dacht ik.

Nu vijf maanden na de studie, heb ik een fijne tijdelijke baan, maar een vaste laat nog op zich wachten. En in mijn perspectief had ik deze al gevonden. Waar ik dacht dat ik nu in plaats van een mini-studio al een huis zou hebben, leef ik hier nog steeds. De man van mijn dromen loopt nog ergens rond en de mini-Iraida stel ik nog even uit. Suprised? ´Not anymore, this is life.´

FullSizeRender

Vaak hebben we als we jong zijn een geweldig beeld hoe het leven zal lopen. Niet helemaal natuurlijk, want die zesde zintuig skills a-la-Derek Ogilvie heb ik en ambieer ik totaal niet. We plannen, maar het leven plant zonder rekening te houden met onze verwachtingen ook voor ons.

Ik moet zeggen, hoewel het leven een grote verrassing is, bepaal je ieder keer zelf hoe je naar de uitkomst kijkt. De ene keer is het cadeau alles wat je wilde en de andere keer is het een klap in je gezicht. And you know what, uiteindelijk vormt het je in de persoon die je elke dag weer in de spiegel ziet : jezelf.

Plan, maar wees ook voorbereid op de verrassingen.
Ps: soms zijn deze beter dan je verwachtingen.
Suprise, It´s called life.

Love,
Irai

Beeld: Pinterest (Wanda Markland)

Vergelijkbare berichten

4 reacties

  1. Prachtig geschreven zoals alleen jij het kan.
    Ik moest even aan mijn eigen dromen denken toen ik 15 was,ik moet je zeggen op mijn 52ste ben ik tevreden,dus Iraida heb geduld.
    Ik geniet elke keer weer van jou blog .
    Liefs Monique

    1. Tante Mo, bedankt! Wat een lieve reactie. En ontzettend mooi dat u ook gelijk uw eigen ervaring deelt. Ik begin steeds meer te leren dat geduld een schone zaak is. Bedankt voor het lezen, waardeer ik.

      Liefs,

      Irai

  2. Iraida,

    Je spreekt volgens mij voor veel mensen en ik herken mezelf hier heel erg in! Ik had zelf ook altijd een beeld van wie ik wou zijn en wat ik uiteindelijk zou doen qua carrière… Ik moet zeggen dat dit onwijs veranderd is en het leuk is dat het niet meer uitmaakt! Like you said change can make you grow.. It’s all about how you handle it!

    Ik wil meer van jou lezen dus blijf door gaan girl! Good job!

    Liefs,
    Ikraam

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *