Dear mama

Als ik aan je denk dan schijnt de zon. Wat eerst donker was is nu verlicht. Ik heb rust gevonden en het verlies verwerkt. Toch ben je bij iedere slag op de klok in mijn gedachten. Warme herinneringen sieren mijn netvlies en mijn hart bloeit op. Mama, je was echt een zegen in mijn leven, je hebt mij onvoorwaardelijke liefde gegeven. Geen moment heeft jouw hart de mijne verlaten. Het was en is nog steeds mijn kracht. De rol die je had kan geen ander vervullen, hij is onvervangbaar en blijft tot de laatste seconde van mijn leven bezet.

De wens die je had spookt nog altijd door m’n hoofd. “Ik wil mijn dochter zien opgroeien tot ze 18 is.’’ Helaas kwam deze niet uit, maar respect je knokte maar haalde net niet mijn 11^e verjaardag. Na je overlijden nam ik je strijdersmentaliteit over. Ik stortte mij volledig op de studie en rondde succesvol de basisschool en middelbare school af. Na het afronden van de middelbare school groeide de droom die ik dagelijks met je deelde nog steeds- stewardess worden. Ik volgde de opleiding en kreeg de kans om deze in drie in plaats van vier jaar af te sluiten. KLM, waar we altijd kilometers mee vlogen naar papa werd een half jaar lang mijn thuisbasis als grondstewardess. Ik slaagde ondanks alle omstandigheden met vlag en wimpel. Mijn droom was verwezenlijkt, maar als 21 jarige verlangde ik naar meer kennis. 
Schrijven was nog steeds mijn passie. Ergens was ik nog steeds het meisje die een nieuwe notebook en pen verkoos over een barbie. De stap om verder te studeren nam ik- en nu ben ik inmiddels bijna een HBO Bachelor rijker. Ik krijg voortdurend de vraag hoe ik ondanks alles staande ben gebleven. Mijn moeder was altijd het antwoord. Ze is mijn motivatie in het leven, ze had alle redenen om te geven, maar dat deed ze niet. Haar glimlach weerstond alle turbulentie. Deze boodschap is na al die jaren nog steeds mijn leidraad en heeft de toon gezet in mijn leven.

Mama, waar zou ik zonder al jouw wijze levenslessen zijn? Als ik jou niet als voorbeeld had, was ik geen doorzetter geweest en had ik snel opgegeven. Ondanks dat je glimlach veel weerstand te verduren had, bleef hij breed aanwezig. Ik ben hem vaak verloren, maar vond hem iedere keer weer terug. Het leven gaat nu beter, ik heb Jezus in mijn leven aangenomen. Hij heeft het onmogelijke mogelijk gemaakt en door zijn aanwezigheid voel ik me nooit alleen. Ook de waardevolle banden in mijn leven staan als een stok achter mij. Joel doet het ook goed, de bal is nog steeds zijn grote liefde en zijn kookkunsten zijn ‘switie'(smakelijk), en komen bij die van jou in de buurt. Verder herinnert de familie mij iedere keer weer aan de vrouw die je was en de sprekende overeenkomsten tussen ons. Het voelt als een eer om je dochter te mogen zijn. Bedankt dat je het verschil in mijn leven hebt gemaakt.

De vrouw in de spiegel is een evenbeeld van jou: puur, sterk, zelfstandig en vastberaden. Mama, waar je ook bent, onze harten blijven 24/7 verbonden met elkaar. Ik kon geen betere moeder wensen, Ingrid Audrey Clare ik houd sinds 06 januari 1989 van je en dat zal tot de dood zo blijven. To infinity and beyond.

Even though you’re gone, we’re still a team.

Fijne moederdag.

Liefs je dochter,

Iraida nicatia Clare